خیلی حرف دارم

خیلی حرف دارم، منتها ازون حرفایی که قراره هرگز گفته نشه.خیلی هم حرف دارم که می تونه لابد گفته هم بشه، منتها هنوز وقتش نیست. خلاصه گفتنی زیاده

اما این گسترش شبکه های اجتماعی و تسریع انتقال مکالمات و ... آدم رو تنبل می کنند. گاهی باید ول کرد همه چیز رو

گاهی باید ول کرد همه چیز رو

گاهی عوض شدن ها، بهتر شدن ها، از درون ویرانی قد علم می کنند

گاهی باید جرأت کرد

گاهی اونچه رو که با خون دلت می پرورونی دقیقا همون مایه ویرانگری ست

شاید اگر از اول می دونستی هرگز طرفش نمی رفتی، شاید هم باور نمی کردی و باز هم همون رو برمی داشتی

نمی دونم

الان در مرحله ی «نمی دونم» ها هستم

اما اونایی رو که اون بالا نوشتم مطمئنم

مطمئنم